İnsanların kamusal alandaki bulunuşlarının kısıtlama, yasak ve çeşitli normalleştirme süreçleriyle kısıtlanmasından, düzenlenmesinden bahsetmek isterdim. Devletin birey üzerinde kurduğu baskının aleni olmadığı bir durumda bu derinden ve gizli olanı açık ederek bir nevi mücadele ediyor olmayı isterdim.
Ama baskı o derece aleni, yani türkiye devletinin faşizmi bu denli aleniyken insan ne yapacağını şaşırıyor!
Ben istiklal üzerindeydim 1 mayısda, YÜRÜMEK VE TOPLANMAK YASAK MEYDANDA İŞÇİLERE. İSTİKLAL CADDESİNDEN TAKSİM MEYDANINA YÜRÜMEK de işçi olmasan bile.1 MAYIS GÜNÜ TAKSİME ULAŞIMI SAĞLAYAN TÜM OTOBÜS VE VAPUR SEFERLERİ İPTAL EDİLDİ. Taksim istikametine gelen ve insan taşıyan otobüsler polis tarafından kilyos sahiline çekildi bunu duyunca yuh dedim. Annem de bana polislerin birçoğunun kollarında sicil numarasının olmadığını söyledi telefonda, bu gerçekten fena. Asap bozucu bir gündü bir mayıs. İstiklal caddesi gün boyu savaş alanıydı.
Basbakandan yetkililerden gelen yorumlara değinmeyeceğim bile. Yazık.
Herneyse bu metni yazıp bırakmıştım draft dosyasındaki birçoğu gibi. Az önce istiklal üzerinde reklam amaçlı parfüm şişesi kılığında giyinmiş ve sağa sola parfüm sıkan adamlarlar vardı. İnsan düşünüyor acaba burası aynı istiklal caddesi mi diye? Biber gazı, parfüm???
Polislerin sıralalndığı alanda şimdi o parfüm adam koku sıkıyor insanlara...
Yerine gitsin.
No comments:
Post a Comment