Şimdiye kadar -biraz da olsa- iyilik taşıdığına dair fikrim bulunan bir şeyin, kötücül olduğunu kabul etmenin ağırlığı var üzerimde yeni yıla girerken. İflas eden sistemlerin az da olsa ümit barındıran kavram karmaşaları durulduğunda bana gösterdiği çöküşün kabulu. Kötü olduğunu kabul etmenin acısı.
Dünyanın yarısı aç ve susuzken... çocukların geçmişte de şimdi de az ötede ödürüldüğü... insanlık zannettiğinizin aksine onurlu birşey değildi hiçbirzaman. "insan olmak" kullandığımız anlamını terk edeli çok oldu.
insan olmak benim midemi bulandırıyor.
Yazmak da kötü hissettiriyor.
No comments:
Post a Comment