Derginin sloganı:
"kapitalizmi tarihin çöplüğüne atmayın, beş para etmiyor!"
http://katikdergi.org/
-----
1967 yılından beri yapıyorum bu işi Yenimahalle’de otururdum o zaman. Matbaalar depolara kağıt getirirdi. Rüzgarlı’da depomuz vardı. Balya yapar fabrikalara gönderirdik. İzmit’e giderdi. 1975 lerde çöplerden kağıt toplanırdı. Naylon, plastik kullanılmazdı. O yüzden çöplerde bulunmazdı. Ankara’da bu işi yapan bulunmazdı. Bu yüzden Niğde Bor ilçesinin Keçikalesi köyünden gelirlerdi çalışmaya.
Kağıdın kilosu 10 kuruştu. Bir ekmek 100 kuruş. Rekabet olmadığı için kağıt ucuzdu o zaman. 1 Hamur Kağıt çıkmazdı. Şimdiki gibi arabada kullanılmazdı. Çuvallarla biriktirirdik. Bahçeli, Ayrancı, Ulus tarafında işe çıkardık. O zamanlarda ikinci sınıf insan görülüyorduk. Günlük kazancımız 3 lira falan olurdu galiba.
80 darbesinden sonra göç başladı, birde yoksulluk arttı ondan sonra yaygınlaşmaya başladı bu iş. Arabalarla kağıda çıkılmaya başlandı. İlk Yahyalarda mahalle olarak toplanmaya başladı. Kağıt birde hurda. Naylon alınmazdı pek. 1981 yılında kağıdın kilosu 80 kuruştu. Fabrikalar kuruldu ve kağıdın değeri artmaya başladı.
Kağıt fiyatları dolarla bağlantılı diye düşünüyorum çünkü ithal ediliyor. Çiller döneminde 1000 liraydı kağıt. 5 Şubattan sonra 10 kat arttı.
Kağıtçıların çok sıkıntısı var. Bugün artık bir sektör haline geldi bu iş. Örgütlenmek ve hakkımızı aramak için geç bile kaldığımızı düşünüyorum. Tüm kağıtçılar örgütlülüğümüzü güçlendirmeliler, desteklemeliler.
ATIK KAĞIT İŞÇİSİ ERDAL
---
"Kağıtçı" tabirini kullanan Erdal bana kağıda yazan kişileri de kapsar mi bu terim diye düşündürdü. Kağıda yazan, kağıda çizen, kağıdı okuyan olarak ben de baya kağıtçımıyım?
Kağıtçıyım.
Çok yakında çöplerimizi ayırmaya başlayacağız, hep - iyi ve olumlu-kisvesi,
ben boğuldum.
No comments:
Post a Comment